Viteški pohod

Nakon trideset godina rada, jedna od stvari koja mi je postala jasna, to je da energije Stvaranja struje “na dole,” i da je individualnost nas, kao ljudskih bića, samo jedan jednostavan izraz određenih “Teoloških Drama”, da se tako izrazim. Pokušavanje nametanja svoje volje ili slanje našeg glasa prema “gore”, protiv Kreacije, u suštini predstavlja samo jedan pokušaj narušavanja Slobodne Volje Kreacije, tj. jedan izraz naše Oholosti. To je razlog zašto su molitve, rituali specijalno napravljeni da “promijene” realnost, “pozitivno razmišljanje” s “namjerom” da se promijeni nešto “tamo gore,” kako bi imali neku korist “ovdje dole”, uvijek osuđeni na to da naprave još više razdora, mizerije i patnje uopšte.

Dok sam pretraživala gomilu literature koja se odnosila na stotine istraživačkih polja, glavna stvar koja mi je postala jasna bila je ta da se čovječanstvo nalazi u čeličnom zagrljaju jednog zlokobnog kontrolnog sistema koji ga podiže i spušta u skladu sa svojim vlastitim misterioznim ciljevima. Nijedna grupa, nijedna nacija, nijedno tajno društvo ili religija, nisu pošteđeni.

Meni su trebali odgovori. Nisam mogla da živim svakodnevno proganjana od strane te griže savijesti zbog ovakve sudbine čovječanstvo, kao i mnogobrojnih užasa iz naše istorije. To je bila i motivacija za moj eksperiment sa Kasiopejcima. Sve sto su nas učili u ovom našem društvu, našoj istoriji, našoj religiji, i u nju-ejdž verziji istoga, logički je sve toliko nekonzistentno da pravi jednu običnu sprdačinu upravo od one ideje o jednom Stvoritelju - - Ribbono Shel Olom – Gospodaru Univerzuma. Postoji nešto čudno i misteriozno što se dešava ovdje na Zemlji, a ja sam željela da dođem do stvarnog odgovora. Tako sam poduzela eksperiment u čanelingu, koji je nakon dvije godine predanog rada rezultirao onim što je poznato kao Kasiopejske Transmisije od "Nas iz budućnosti."

Uprkos činjenici što imamo veoma “široke poglede” u vezi samog izvora tog materijala, odgovori koje smo dobili od Kasiopejaca – nas iz budućnosti – bili su najblaže rečeno – intrigirajući. Najbliža analogija toj vrsti pogleda na realnost, prezentiranoj od strane Kasiopejaca, grafično je predstavljena u filmu The Matrix, gdje je naša realnost predstavljena kao jedan kompjuterski program/san koji “drži” ljudska bića u “specijalnim kapsulama” tako da oni djeluju kao baterije koje proizvode energiju za jedan veliki svijet kojim dominiraju mašine. Određeni programirani životni scenariji sa velikim emocionalnim sadržajem napravljeni su tako da osiguravaju većinu “energije” za tu ogromnu mašinu. A čini se da su ljudska bol i patnja upravo najbogatiji tom vrstom “sokova”.

Drugi važan koncept koji je bio prezentiran u filmu The Matrix, bio je taj da je naše “istinsko sada” samo jedna realnost tog kontrolnog sistema koji je napravio jedan “programirani san realnosti” kojeg doživljavaju svi oni koji su “zarobljeni u Matriksu”. Taj San Realnosti u Matriksu bio je baziran na onom načinu kakve su stvari bile nekad u prošlosti, prije nego što je došlo do uništenja bivšeg svijeta, nakon čega je on došao pod kontrolu kompjutera koji su postali samostalni i kojima je bilo neophodno da koriste ljudska bića kao “izvor svoje energije” ili kao “hranu”.

Razlika između ove metafore iz filma Matrix i pogleda Kasiopejaca je u tome što oni zagovaraju postojanje jedne para-fizičke oblasti postojanja, kao jednog drugog sloja u strukturi prostora-vremena iz kojeg se projicira naša vlastita realnost, ponavljajući se neprekidno u bezbrojnim varijacijama. Tako možemo reći da su ti hiperdimenzionalni realiteti jedna “budućnost” u pravom smislu riječi.

Ta parafizička realnost – oblast postojanja Programera Matriksa, - je prema Kasiopejcima, nastanjena od strane bića pozitivnog i negativnog polariteta koji su već “diplomirali” u ovoj našoj oblasti postojanja, ali ne isključivo u smislu umiranja pa naknadnog prebacivanja u neku posebnu eteričnu oblast. To je jedan efikasan svijet iz budućnosti koji stvara našu sadašnjost projicirajući sebe u prošlost. Ono što je bitno da shvatimo to je da ukoliko razmišljamo o budućnosti u smislu vjerovatnih budućnosti, ili grananja univerzuma, onda ono što mi sada radimo, probudili se mi iz Matriksa ili ne, određuje kakvu vrstu budućnosti ćemo doživjeti, individualno i kolektivno.

Dok se možda može činiti da ova teorija više odgovara naučnoj fantastici nego klasičnoj nauci, u stvari, neki od najpoznatijih fizičara već su predstavili modele i naučne programe koji se ni na koji način ne nalaze u kontradikciji sa ovom hipotezom. Oni će možda jednog dana biti u stanju da demonstriraju i matematičke dokaze za jednu ovakvu perspektivu.

Ajnštajn i Hipedimenzionalna fizika

Kod generalne teorije relativiteta, nauka obično koristi jedan četvorodimenzionalni prostorno-vremenski kontinuum. U klasičnom generalnom relativitetu, metričke osobine tog kontinuuma su specifične samo za njega samog, međutim, jedna peta dimenzija u kojoj je ovaj naš prostor-vrijeme kojeg normalno osjećamo upleten, može takođe da se koristi za opis krivina i osobina fizickog prostora. U prostorno-vremenskom kontinuumu, može se reći da svi dijelovi četvoro-dimenzionalnog svijeta postoje simultano, u smislu matematičkog formalizma, a to će onda prirodno da vodi do jednog potpunog rušenja filozofske postavke o uzročnosti.

Međutim, mnogi naučnici koji rade na ovim postavkama ne smatraju ovaj kontinuum ‘istinskim’ u fizičkom smislu, tako da se fizički entiteti mogu kretati u njemu naprijed-nazad po svojoj volji u vremenu i izvan njega, isto tako lako kao što je to promjena pravca kretanja u tro-dimenzionalnom prostoru. Mi, međutim, tvrdimo da je tako nešto ne samo moguće, nego i vrlo vjerovatno, što je bazirano na određenim opservacijama.

Prema teoriji relativiteta, vremenski intervali izmedu događaja nisu potpuno fiksni u odnosu na sisteme koji se kreću ili referentne okvire. To je dovelo i do određenih špekulacija da bi moglo biti neke analogije između prekognicije i anomalija. Međutim, “dilatacija vremena”, kontrakcija vremenskih intervala između referentnih okvira koji se nalaze u stanju kretanja, previše je mala da bi omogućila prekogniciju i još uvijek zahtijeva da da se prenos informacija obavlja brzinom većom od brzine svjetlosti; a teorija relativiteta, kad se usko interpretira, ne dozvoljava fizičko putovanje unazad u vremenu, mada je ona prebacila ovaj koncept u imaginarni matematički formalizam.

Mada je skoro zabranjeno dovoditi u pitanje Ajnštajnove restrikcije što se superluminalnih putovanja tiče, on jeste jednom prilikom predložio uzimanje u obzir hiperdimenzionalnog svijeta kao jednog “istinskog” svijeta. U 1938.g., zajedno sa P. Bergmannom, on je napisao jedan naučni rad pod naslovom - O generalizaciji Kaluzine Teorije Elektricteta:

Međutim, čini se da je Ajnštajn bio pomalo nervozan u vezi te ideje, ali on ju je ipak i dalje slijedio, nastavljajući dalje u svome naučnom radu:

Čitaoc mora imati na umu da kad razgovaramo o teoriji polja, onda je bitno razlikovanje između 1.) Čiste teorije polja kao što je gravitacija, električna i magnetna polja; i 2.) Kvantne teorije polja. Polja kao što su elektromagnetno i gravitaciono polje su neprekidna i prostorna, dok su kvantna polja kvantizirana, tj. razbijena na odvojene sekcije određene supstance ili energije. Baziranje psi-teorije na gravitacionom polju, djelomično se oslanja na činjenicu da gravitacija nije podložna maksimalnoj brzini svetlosti zbog toga što se ona ne kreće/putuje, ona je strukturalne prirode. Nalazi Vasilijeva i drugih ukazuju na to da je i psi takođe nezavisna od brzine svjetlosti.

Međutim, generalni relativitet je obavezao nauku da napusti postavke u vezi "dejstva sa distance", što je dovelo i do napuštanja teorije 'sila sa distance', i tako podvrglo gravitaciju maksimalnoj brzini svjetlosti. Bez obzira na to, Margenau je predložio da se generalni relativitet treba prihvatiti kao Paulijev Princip Ekskluzivnosti. U tom slučaju, gravitacija bi bila ne-energetske prirode, na nju se ne bi odnosila nikakva maksimalna brzina i ona bi služila kao sprovodnik za fizičke fenomene."[Forwald, Haakon, Mind, Matter and Gravitation: A Theoretical and Experimental Approach, Parapsychology Monographs, Number 11 (New York: Parapsychology Foundation 1969).]

Ove ideje su prihvaćene od strane mnogih pisaca koji se bave “alternativnim naukama” i oni su njih povezivali sa građevinama, energetskim poljima, svjetlosnim bićima, energetskom mrežom oko nase planete, itd. Tu se mahom radi o besmislicama, mada činjenica jeste da na ovoj planeti stvarno postoje lokacije na kojima se određene energije mogu lakše “dosegnuti”. Međutim, fenomen o kojem sve ove ideje direktno govore je taj da hiperdimenzionalne oblasti postoje gdje su mentalne ili energije svijesti pojačane i one mogu biti interaktivne sa prirodnom okolinom. Tu je moguća i određena tehnologija koja omogućava ne samo transport koji je djelomično fizički i djelomično “eterički”, koja omogućava komunikaciju koja je takođe djelomično fizička i djelomično eterička, kao i moć “manifestacije” što se nama, u našem trenutnom tehnološkom stanju, može činiti nemogućim. Sve ove osobine pripadaju jednoj hiperdimenzionalnoj egzistenciji, a takva stanja bivstvovanja se već milenijumima označavaju kao “oblasti bogova”.

Određeni ontološki problemi koji se posebno nalaze u vezi sa kvantnom teorijom sugerišu nam da bi možda trebali uzeti u obzir jednog “posmatrača” (J. A. Wheeler-ovo “Oko” – ili Mi iz Budućnosti), koji posmatra ovaj univerzum u smislu “da bi ga stvarao.” To nam sugeriše potrebu za proširenjem obima onoga što danas podrazumijevamo pod pojmom - “fizički entiteti”. Odgovor na pitanje “mogućnosti opservacije paralelnih univerzuma” možda bi trebao uključiti i ovakvo jedno proširenje.

Sada, uzmimo u obzir mogućnost da postoji nekoliko – možda čak bezbroj – “vjerovatnih vas iz budućnosti” kao posmatrača. Na gornjoj slici, to bi onda bilo predstavljeno uz pomoć mnogih “očiju” koje bi sve konvergirale na jednu jedinu tačku na repu – ovaj “sadašnji” momentat kojeg mi percepiramo, koji je ujedno i momenat “izbora”. Upravo iz tih vjerovatnih ili mogućih budućnosti od beskonačnog potencijala – iz “misaonih centara” – projicira se naša realnost. Ljudska bića su ta kroz koje se te energije transduciraju i postaju “istinite” ili “realne”.

Vi u ovdje i sada – na presječnoj tački svih tih vjerovatnoća koje se takmiče jedna s drugom da bi postale “stvarne” – nemate nikakvu mogućnost “stvaranja” bilo čega u ovoj realnosti, odavdje ili “odozdo”, da tako kažem. Realnosti – stvaralački potencijali – su jedna projekcija sa viših nivoa denziteta. Vi ste prijemnik, transduktor, jedan reflektor pogleda onog oka koje gleda VAS, ništa drugo.

Ove misli se direktno odnose na fenomen hiperdimenzionalnih realiteta u kojima se mentalne energije ili energije svijesti amplificiraju i gdje one mogu biti interaktivne sa prirodnom sredinom: tehnologija koja sugeriše ne samo sposobnost transporta koji je djelomično fizičke a djelomično “eteričke” prirode; komunikacije koje su djelomično fizičke i djelomično eteričke prirode, kao i moć “manifestacije” koja se nama može činiti nemogućom s našim sadašnjim razvojnim stepenom tehnologije. Sve ove osobine stvarno pripadaju hiperdimenzionalnoj egzistenciji, a takvo jedno stanje bića se označava kroz milenijume kao “oblast bogova,” uključujući Zmajeve i Serpente (zmije, prim. prev.) i svakojaka druga stvorenja.

Ukoliko mi ove oblasti matematički predstavimo i damo im fizičku realnost, kako je to sugerisao Dirac, onda mi takođe moramo uzeti u obzir hipotezu da bi one mogle biti nastanjene. Da li su naši “Bogovi” stanovnici te oblasti?

Kako će vam i mnogi fizičari reći, sve što stvarno postoji, to su “talasne forme”, mi smo talasne forme u ovom realitetu a naša svijest je nešto što “čita talase”. Mi dajemo oblik i strukturu tim talasima koje “očitavamo” prema određenim dogovorenim ili usaglašenim konvencionalnim normama.

Tako, mi određene entitete koji nastanjuju hiperdimenzionalni prostor “očitavamo” kao “reptile” jer je to “suština” njihovog bića, frekvencija njihove “talasne forme”. Mi ih nazivamo Vrhovnim Gospodarima Entropije. Oni ne moraju da budu isključivo fizičke prirode u smislu kako mi poimamo taj pojam, niti se oni trebaju smatrati “vanzemaljcima”, takođe u onom smislu šta mi pod tim podrazumijevamo. Mi smatramo da je percepcija tih nivoa realnosti i njihovih “jedinki svijesti” upravo ono što stoji iza mnogih religijskih koncepata i mitoloških predstavljanja “bogova i boginja,” kao i drugih svakojakih stvorenja.

U ovom ovakvom kontekstu Matriksa i uz razumijevanje da ezoterična znanja mnogih velikih učenja misterija, koja su bila prezentirana kroz vijekove, ukazuje na isti ovaj ili sličan koncept, došla sam do sadašnjih pogleda na ove fenomene i interakcije u našem današnjem svijetu. Takav jedan pogled sigurno daje rezultate u sticanju “slobode” od kontrolnog sistema ovog Matriksa, tako da mogu da kažem da u smislu jednog eksperimenta, on daje rezultate koji se mogu ponoviti. Međutim, kako je Morpheus objasnio Neu u tom filmu:

Matriks je jedan sistem, Neo. Taj sistem je naš neprijatelj. Međutim, kad si unutra i kad gledaš oko sebe; šta ti vidiš? Poslovne ljude, učitelje, advokate, stolare. Umove upravo onih ljudi koje pokušavamo osloboditi. Međutim, sve dok mi to ne uspijemo, ovi ljudi će biti dio tog sistema, i to će ih činiti našim neprijateljima. Moraš da razumiješ; većina ovih ljudi nisu spremni da budu iskopčani. A mnogi od njih su toliko beznadežno zaglibili, toliko beznadežno zavisni od tog sistema, da će se oni boriti kako bi ga zaštitili. Da li me slušaš, Neo, ili gledaš onu plavu ženu u crvenoj haljini? Oni će se boriti da bi ga zaštitili...

Mi ovo možemo malo prepraviti i reći: Kad ste u Matriksu i gledate oko sebe, vidjećete Hrišćane, Jevreje, Muslimane, Mormone, Zoroastrijance, Mađioničare... većina tih ljudi nisu spremni da budu iskopčani... oni su toliko beznadežno zaglibili, toliko beznadežno ovisni od sistema tako da će se boriti kako bi ga zaštitili. Da li slušate mene ili slušate onog Cionistu, Baptistu, Protestanta, ili, onoga što promoviše magiju i ostali mambo džambo?

Morpheus je takođe naglasio Neu da bilo koje ljudsko biće koje je uključeno u taj sistem, može biti korišteno kao jedan “agent” uz pomoć nečeg sličnog kompjuterskom programu koji se može daunlodirati i koji je dizajniran tako da se može aktivirati na određeni način. Čini se da se slične stvari događaju i u ovoj našoj realnosti, gdje Kontrolori djeluju iz jednog hiperdimenzionalnog prostora, kojeg smo mi veoma malo svjesni i kojem imamo još manje pristupa.

Ona opcija koja je nama, kako se čini, stvarno realno dostupna, to je da se uskladimo i da se pripremimo za one emanacije koje se kreću “odozgo” prema “dole,” kako bi ih bolje prihvatili. To je ujedno bila i suštinska poenta Kastanedinog Don Huna kad je rekao:

Jedan od najvećih uspjeha vidovnjaka iz vremena osvajanja bilo je jedno ostvarenje koje je nazvano trofaznim napredovanjem. Razumjevajući prirodu čovjeka oni su mogli da dođu do neospornog zaključka da ukoliko vidovnjaci pri susretu sa sitnim mučiteljima mogu da vladaju sobom, oni sigurno mogu da se bez loših posljedica suoče sa nepoznatim, i tada čak mogu da podnesu postojanje nesaznajnog.

Svuda oko nas mi možemo vidjeti rezultate te greške tj. mišljenja da mi možemo nametati našu volju ili da uz pomoć našeg glasa možemo promijeniti nešto što se nalazi “iznad” nas, kako bi promijenili stanje u našoj realnosti. Ta ideja se nalazi u korijenu svih rituala, molitvi, vizualizacija, itd. Ljudi koji misle da se “meditiranjem na temu sažaljenja,” ili “osjećanjem osjećanja svih bića,” može postići rezultat u smislu “sonične harmonizacije srčanog ritma [bića] upletenog u jedan složeniji i koherentniji uzorak,” što nadalje može pomoći čovjeku da “stvori jedno neuništivo dijamantno tijelo koje će koristiti kao vozilo za podučavanje ovdje dole na zemlji (aluzija autora na besmislice koje se promovišu kroz “nju-ejdž” učenje, prim. prev.), potpuno su promašili stvar. Poređenje ovakvih ideja sa istinskim radom jednog Tragaoca za Uskrsnućem, jednostavno je ignorantno.

Ono što se čini istinitim to je da prije nego što tragalac za Prosvjetljenjem (ili Uskrsnućem) ikako dođe do one tačke kad će bar za jedan momenat moći da pomisli o “jedinstvu svih bića”, ” ili “osjećanjima svih bića,” ili da ostvari jednu “super-svjesnost,” on ili ona će prvo morati provesti mnogo, mnogo godina u bitci sa “suočavanjem sitnih mučitelja,” odnosno, moraće potpuno shvatiti objektivnu realnost u jednom “korak-po-korak” procesu koji takođe podrazumijeva i određeno dejstvovanje u skladu s tim razumijevanjem.

Oni će se stalno morati izlagati mnogim “neugodnim iskustvima” boreći se da ovladaju svojim emocijama, željama i fizikalnošću. Tu se radi o jednom radu na osposobljavanju fizičkog vozila “ovdje dole” da ono postane prijemčivo za ono s čim neko odluči da se uskladi “tamo gore”, što je suprotno od pokušavanja da se na silu promijeni nešto “tamo gore” kako bi mogli to imati “ovdje dole”. Taj proces ima mnogo veze s nečim što je poznato kao “pronicljivost” ili “razboritost”.

Veliki Sufi učitelj, Shaykh Ibn al-’Arabi objašnjava da ‘ne-perfekcija’ ili nedostatnost postoji u Kreaciji zato što “ako ne bi bilo ‘ne-perfekcije’, sama perfekcija egzistencije ne bi mogla biti perfektna”. S tačke gledišta Čistog Bića, ne postoji ništa, do – dobro. Međutim, Beskrajni Potencijal da se BIVSTVUJE (ili da se BUDE) uključuje – po samoj definiciji riječi “beskrajno” – i potencijal da se ne bude. I tako se taj Beskrajni Potencijal “cijepa” na Misaone Centre Kreacije i Misaone Centre ne-bivstvovanja. Može se reći da je Beskrajni Potencijal u svojoj osnovi Binarne prirode – ‘ukjučeno’ ili ‘isključeno’ – biti ili ne biti. To je tzv. prva “podjela”.

S obzirom da je apsolutno nebivstvovanje (ili ne-bitak) jedan nemogući paradoks u smislu Beskrajnog Potencijala Bitka, (bivstvovanja), polovina svijesti Beskrajnog Potencijala koja sačinjava MISLI/IDEJE o ne-bitku – za svaku misao o manifestaciji, postoji odgovarajuća misao da se taj dio ili stvar kreacije ne manifestuje – “pada u san,” da tako kažemo u nedostatku boljeg izraza. Njegova “samo-opservacija” je zasnovana na jednoj svijesti koja može samo “oponašati” smrt. Svijest koja oponaša smrt onda “pada dolje” i postaje Primarna Materija. Ono što to znači je - da se “Ja koje posmatra sebe” na nivou Gospodara Univerzuma sastoji od inicijalnog odjeljka između Bitka i ne-bitka koji su, opet, samo jedna inicijalna podjela na - ‘uključeno’/’isključeno’, da/ne – ove kreacije. Ovdje možete zamisliti kako jedno otvoreno oko posmatra zatvoreno oko. To je bilo predstavljano kroz milenijume uz pomoć jin/jang simbola, koji čak i na onoj svojoj crnoj strani koja predstavlja “uspavanu svijest tj. materiju”, ima jednu bijelu tačku “bitka/bivstvovanja” koja nam predočava da apsolutna ne-egzistencija nije moguća. Postoji samo “relativna” ne-egzistencija.

Ove “misli o bitku i ne-bitku” ulaze u jednu međusobnu interakciju jedna s drugom, - posmatrač i posmatrani – kao kad se neko posmatra u ogledalu. Kreacija se manifestuje izmedu posmatrača i ogledala. Ona je istovremeno istinita – jer se sastoji od materije koja je informisana od strane svijesti – i neistinita, zato što se ona u svojoj suštini sastoji samo od svijesti koja djeluje na svijest.

Na našem nivou postojanja, tumačenje da ništa nije realno (da je sve iluzija), kako se to promoviše od strane mnogih gurua i duhovnih učitelja kroz cijelu našu istoriju, beskorisno je isto kao i kad bi rekli da “gravitacija ne postoji”. Takve interpretacije su korisne samo u smislu proširenja percepcije. One nisu korisne za neku praktičnu aplikaciju s obzirom da se energije stvaranja očigledno transduciraju kroz nekoliko “nivoa” prije nego što se sretnu na sredini, da tako kažemo, u realnosti trećeg denziteta. Organski život se odvija na jednoj “raskrsnici” od živopisnih ideja ili misaonih centara bitka i ne-bitka. Kao takve, one imaju sposobnost da transduciraju energije “gore” ili “dole,” zavisno od “energetskih upravljača svijesti” određene jedinke. Dakle, opet, postoje dva jasna šira odjela: usmjerenost prema bitku/posmatranju, ili usmjerenost prema ne-bitku/odrazu u ogledalu. Ta podjela se manifestuje kroz sve nivoe organskog života, uključujući i ljudska bića. Ljudska bića egzistiraju da bi transducirali stvaralačke kosmičke energije preko organskog života. Naši “viši Ja” su upravljači tih kosmičkih energija a pravac u kome ta energija “tece” određen je aktivnostima tih viših Ja. Opozicione sile teže da “zarobe” energiju svijesti i uvedu je u stanje “sna ne-bitka”, što u određenom smislu ima gravitacionu prirodu, dok sile svijesti teže tome da “informišu” materiju uz pomoć buđenja samo-svjesnosti kod onih organskih jedinki na zemlji koje su u stanju da pruže otpor gravitaciji ne-bitka.

Kao samo-svjesna “transduktivna jedinka,” ljudsko biće ima potencijal da se kreće u oba pravca – prema intenzifikaciji bitka, ili prema intenzifikaciji ne-bitka. U tom smislu, čovjek takođe djeluje slično jednoj leći ili objektivu u teleskopu koji se može “podešavati”. On se može podesiti tako da odredi širinu polja osmatranja, koje može biti udaljeno i tako uključivati više “prostora/vremena,” ili može biti skraćeno kako bi se vidjelo samo ono što je blizu i što je evidentno u ovom materijalnom svijetu. Drugim riječima, naša prva i fundamentalna odluka leži u izboru onoga šta hoćemo da VIDIMO.

Kad se odlučimo šta hoćemo da VIDIMO – ovdje ne mislimo na gledanje fizičkim očima, niti na neko vidovnjaštvo, nego na jedan mnogo uključiviji pojam koji sugeriše da li smo ili nismo sposobni da budemo objektivni ili subjektivni – mi onda počinjemo da primamo impresije ili utiske. Te impresije se, ukoliko se one asimiliraju, mogu pretvoriti u znanje. Znanje vodi do svjesnosti. Znanje i svjesnost nadalje upravljaju emocijama, koje onda napajaju energijom naše djelovanje u organskom svijetu. To podrazumijeva jedan proces transduciranja energija Kosmičkih Misaonih Centara.

Ibn al-’Arabi nam kaže – Dobrota je Biće/bitak/bivstvovanje; kojem pripada sve što je pozitivno i najljepše osobine, ili - “imena Božja”. Zlo je nedostatak dobra, tako ono predstavlja “ne-egzistenciju”. Drugim riječima, u svom korijenu Bivstvovanje boravi u “ne-egzistenciji” koja je zlo. Tu se radi o jednoj začkoljici, odnosno, stvari koja se često izostavlja iz većine učenja o “metodama ascenzije”. Na našem nivou postojanja, ljudska bića se nalaze na jednoj raskrsnici Misli o Bitku i Misli o Ne-Bitku, - Dobra i Zla. Čovječanstvo je stvoreno u obliku Božjih imena – onih od Bitka i onih od Ne-Bitka. Preuzimanje karakternih crta tih Imena podrazumjeva i manifestaciju tih njihovih osobina. Nauka o Ascenziji podrazumijeva skupljanje znanja o svim tim Imenima i njihovim istinskim osobinama, visokom i niskom, prijatnom i užasnom, svijetlošću i tami, u svim njihovim raznovrsnim nijansama, tako da se onda bude u stanju IZABRATI koje osobne crte će se poprimiti na sebe. Jedino uz pomoć jednog cjelokupnog vidnog polja, čovjek može da otkrije da li ono što on subjektivno misli da je dobro, stvarno jeste dobro i vodi ga ka Bitku, ili se radi o jednoj prevari koja pretendira da inducira Ne-Bitak.

Bog je korijen SVIH Imena, plemenitih i prostih. Zadatak za tragaoca podrazumjeva to da on treba oživjeti Plemenite osobne crte iz jednog latentnog stanja a onda otkriti sve mogućnosti njihove pozitivne aplikacije – čak i ako ta aplikacija podrazumijeva ‘nadvladavanje’ ili transmutaciju. Shaykh nam kaže - “plemenite osobne crte su samo one koje su u vezi sa interakcijom s drugima.” Drugim riječima: Dejstvovanje. Ukoliko vi VIDITE iluziju separacije, to je sigurno prva stvar. Međutim, tu je prokrijumčarena i jedna laž koja sugeriše da je to sve što je potrebno, ukoliko vi to “samo vidite” za vas će se sve promijeniti.

Bog stvara dobro i zlo, ružno i lijepo, pravedno i nepravedno, moralno i nemoralno. Između ovih osobina leže višestruke opasnosti na putu tragaoca za Istinom. Mnogi savremeni “duhovni učitelji” i “gurui” nam kažu: “S obzirom da postoji samo Jedno Biće koje prožima sve stvari, sve što mi treba da radimo to je da vidimo sve kao samo jednu svjetlost”, i to će onda transmutirati tamu a mi ćemo tako “stvoriti našu vlastitu realnost od svjetlosti”. Takve tvrdnje ignorišu činjenicu da tvrdnja “Bog je Jedan” opisuje realitet koji je na jednom višem nivou od ovog, s kojeg se manifestuje naše vlastito “mješovito biće”. Čovjek koji pretpostavlja da on može postati sličan Bogu na ovom nivou, tako što će samo razmišljati o tome, ignoriše onu činjenicu – Bitak vs Ne-bitak, koja zrači sa “Bog je Jedan” nivoa egzistencije, koji se jasno nalazi nekoliko nivoa iznad ovog našeg.

Zlo stvarno POSTOJI na svom vlastitom nivou, a čovjekov zadatak je da navigira u Kosmičkom Lavirintu tako da ne bude poražen od strane Zla, koje se takođe nalazi unutra. To je korijen Slobodne Volje. Čovjek se tu suočava sa jednom nezgodom koja je STVARNA kao i on sam: on se tu tjera da izabere – koristeći svoje znanje njegovom primjenom – između ispravnog puta koji vodi ka Bitku i varljivih puteva koji vode ka Ne-Bitku. Od ljudskih bića se zahtijeva sposobnost razlikovanja između dobra i zla – upravljača energije svijesti – u svakoj fazi svoje egzistencije u ovom realitetu. Zboga toga, u stvari, oni moraju razumjeti da je Bog - svijest i da je Bog - materija. Bog je dobro, a Bog je i zlo. Ova Kreacija preuzima na sebe sve ove različite osobine svih onih “Imena Božjih”. Ovaj Kosmos je pun Davanja-života i Ubijanja, Oproštavanja i Osvećivanja, Veličanja i Ponižavanja, Upućivanja i Varanja. Pokušavanje zauzimanja božje tačke gledišta i “miješanje svega”, rezultira u OSTAJANJU na ovom nivou. Odatle, ljudska bića moraju uvijek odvajati božju tačku gledišta od svoje vlastite tačke gledišta, kao i činjenicu da je cjelokupna kreacija primila na sebe sva božanska Imena i Osobne Karakteristike.

Tako, prva Božja Zapovijest je Postanite/Budite! A to istovremeno uključuje Bitak i Nebitak. Odatle, drugi zakon podrazumijeva “prati Bitak ili Nebitak prema svojoj urođenoj prirodi.” Sva kreacija je jedan rezultat te izvorne, praiskonske zapovijesti. Tako, s te tačke gledišta, Zlo ne postoji. Međutim drugi, propisani zakon određuje kojem će se “Božjem Licu” neko vratiti: Životu ili Smrti.

Ukoliko bi uzeli u obzir samo tu praiskonsku zapovijest, onda u kosmosu ne postoji ‘ne-perfekcija’, jer sva stvorenja slijede ono što Bog od njih zahtijeva. U tom smislu, ono što se normalno naziva “ne-perfekcijom” ili nedostacima, to je u stvari jedna perfekcija, jer to dozvoljava ostvarivanje raznoraznih nivoa egzistencije i znanja. Drugim riječima rečeno, ukoliko ne bi bilo “ne-perfekcije” u smislu smanjivanja, oskudice ili nedostataka – ne bi bilo ni kreacije. Ukoliko ne bi bilo kreacije, onda bi ona Skrivena Riznica zauvijek ostala skrivena. Odatle bi sam Bitak u svakom smislu bio nevidljiv. Ne bi postajalo ni samo-otkrovenje Božanske Realnosti, Svjetlost ne bi sijala, Bog bi bio Nemanifestovan a ne - Manifestovan. Međutim, sve to je apsurdno zato što zahtijeva neperfekciju Samog Bitka, koji je po svojoj definiciji jedna neograničena perfekcija. Perfekcija Bitka zahtijeva manifestaciju Svojih osobina. Posljedice djelovanja tih Imena i Osobina moraju s Božje strane biti ispoljene kako bi on bio Bog.[…] Drugim riječima, ta nedostatnost se traži od same egzistencije. Biti “drugačiji od Boga” znači biti “ne-prefektan”. …Ali upravo to “razlikovanje” je ono što dozvoljava kosmosu i svim stvorenjima unutar njega da egzistiraju. Kad bi stvari bile perfektne u svakom pogledu, onda bi one bile identične samom Bogu, i onda ne bi bilo ničega “drugog do Boga”. Međutim, tada mi ne bismo čak mogli ni pričati o ovom kosmosu, jer ne bi ni bilo nikakvog kosmosa, niti onih koji o njemu pričaju….Tako je i ta ne-perfekcija jedna vrsta perfekcije. [Chittick]

U ovoj posebnoj fazi egzistencije, u kojoj se čovjek sada zatekao, on je istovijetno “prijemčiv” prema Dvjema primarnim stranama Božjeg Lica: Bitku i Ne-bitku. Shaykh nam kaže da je bilo koja osobina ili karakterna crta koju neko ljudsko biće “izabere” - ono što je on orginalno posjedovao u svom izvornom, odnosno, iskonskom stanju. Zadatak Tragaoca je da otkrije ono što je unutar njega iskonsko, da to pročisti i pojača. To podrazumijeva razvoj Volje. Volja je jedna veza, koja prati znanje, dok samo znanje slijedi predmet znanja. U procesu “ascenzije” ili “uskrsnuća”, predmet znanja ste Vi. Znanje samo po sebi nema nikakvu svrhu. Međutim, Vi kao Tragaoc, možete dati tom znanju ono što Vi stvarno jeste u samom sebi, te tako i odslikati SAME SEBE u tom znanju uz pomoć vaših postupaka koji su u harmoniji s tim vašim znanjem.

Kao što je već prethodno primjećeno, postoje mnoga Imena Božja koja nas pozivaju u ovom sadašnjem momentu naše egzistencije. Međutim, od vas se ne zahtijeva da odgovorite svakome od njih koje vas poziva. Činjenica je da su ljudska bića, uopšteno rečeno, ignorantna kad se o njihovoj istinskoj “suštini” radi a odatle potiče i njihova iluzija o slobodi. A činjenica jeste i to da svi putevi Vode nazad ka Bogu, ali opet, to može biti preko njegovih različitih lica. Kao što Shaykh kaže: “Kroz Alaha se sve stvari vraćaju kući, i on je na kraju svakog puta”. Međutim, veoma važna stvar je ta, koja ćete božanska imena vi da postignete i uz pomoć kojih od njih ćete krenuti kući?”

A upravo to nas vodi do onoga što Shaykh naziva “pronicljivost”. To podrazumijeva jedan poseban razvoj “oka od uvida” ili “viđenja nevidljivog,” što je od presudnog značaja za svakog Tragaoca. Isto kao što fizičko oko uz pomoć refrakcije sunčeve svjetlosti može razlikovati veliko od malog, lijepo od ružnog, boje, kretanje od mirovanja, visoko i nisko; sposobnost viđenja nevidljivog je osobina jedne “unutrašnje svjetlosti.” Ta svjetlost otkriva tragaocu stvari o vanjskim objektima koje NISU uočljive za onih njegovih pet čula. Ona može da otkrije onome koji je posjeduje, kada neki njegov izbor ili odluka, koja se može činiti dobronamjernom, u suštini predstavlja jedan korak na putu Zla. Ona otkriva kada je jedna izbor ili odluka, koja se može činiti, prema ljudskim kriterijumima, negativnom, u stvarnosti predstavlja jedan težak korak ka blaženstvu za sve one na koje se ona odnosi. Sufiji nam kažu da su neke individue ostvarile toliki nivo “vidovitosti” da – samim tim kad vide otiske nečijih stopala na tlu, čak iako ta osoba nije tu prisutna, - oni mogu znati da li ona ide životnim putem napretka ili propasti.

Ta svjetlost pronicljivosti čini se da je jedan dar kojeg nema svako, a oni koji ga imaju, moguće da ga nisu razvili u dovoljnoj mjeri. Ono što je sigurno, to je da oni koji to imaju, posjeduju jednu iskonsku prirodu Bića koje je u stanju da “vidi” dobro i zlo – oni ne vide SAMO ono što je dobro. Tako su oni u stanju da razlikuju “pozive” koji stižu od Nebitka od onih koji stižu od Bitka, pa su tako i u stanju da ojačaju svoju Volju krećući se putem suštinskog Bitka. Odatle slijedi da su individue koje nisu u stanju (ili ne žele) da vide – oboje, Dobro i Zlo, formirane u kalupu subjektivnosti, što predstavlja jedan ljudski izraz onog Poziva Ne-bitka.

Jedno ljudsko biće čija iskonska priroda je ona od Bitka, može pojačati svoju svjetlost pronicljivosti uz pomoć “prihvatanja karakteristika” onih Imena Bitka. To ne znači da će taj čovjek prihvatiti neke karakteristike koje mu već ne pripadaju. To znači da su te njegove karakteristike samo pojačane i “kultivisane”. Glavna svojstva jedne individue utvrđuje se uz pomoć toga koja strana Božjeg Lica mu je otkrivena, a to se određuje njegovom spremnošću. Blaženstvo se otkriva samo onda kada je Zlo odvraćeno, odbačeno; što se može ostvariti uz pomoć jednog dugotrajnog perioda “iskušavanja,” odnosno, kada je čovjek izložen neprestanim izazovima da VIDI (ili PROGLEDA) a onda da izabere Bitak od Nebitka, kako bi razvio Volju ili usklađenost sa Bitkom u jednoj petlji ili kruznom toku povratne sprege. Kako Tragaoc slijedi taj svoj put, on ne treba gledati na te osobine kao na njegove lične, nego u smislu da je on samo mjesto Božje manifestacije jednog ontološkog svojstva.

Ljudi misle da vjeruju u Boga, dok u suštini, ono u šta oni vjeruju uvijek dobija oblik jedne obične posude. Jedna stara izreka kaže da voda uvijek uzima oblik i boju svoje posude. Dublja implikacija svega toga je ta što će jedna osoba izgubiti ravnotežu ukoliko njene svjesna vjerovanja nisu u skladu s njenom vlastitom suštinskom prirodom. Drugim riječima, čovjek čija je iskonska priroda usklađena s Bitkom, izgubiće ravnotežu, doživjeće patnju, pa čak će se i razboliti pokušavajući da prihvati ona svojstva koja u njemu ne postoje. U tom smislu, jedno pažljivo posmatranje fizičkog stanja – pa čak i fizičke životne okoline – može služiti kao jedan pokazatelj da li - ili ne - cjelokupno biće uspostavlja svoju harmoniju.

Tako i različiti putevi mogu prouzrokovati i različite posljedice za razne individue, u skladu s njihovom unutrašnjom praiskonskom prirodom. Oni čija je suštinska priroda u skladu sa Bitkom, slijede put razvoja sposobnosti VIĐENJA a svojim izborom usklađivanja sa beskonačnim potencijalom kreacije, oni tako postaju sprovodnici Bivstvovanja ili Bitka jer se i Bog onda odlučuje da se manifestuje kroz njih. Oni tada ne samo da ne vide da je svako ograničavanje samo jedna iluzija, oni svjesno i DEJSTVUJU u skladu s tim – oni koriste to znanje kako bi proizvodili energiju i svjetlost.

One individue čija suštinska priroda naginje ka Ne-Bitku, slijede put ograničavanja Beskonačnog Bitka, pretpostavljajući da oni, u svom stanju ignorantnosti i subjektivnosti, znaju bolje od Boga kako kreacija treba da se uredi ili popravi. Oni se mole za promjene, oni obavljaju rituale, neprestano ponavljaju kojekakve mantre ili beskonačne vizualizacije “magičnih oblika” koji navodno mogu da “promijene” realnost. Oni bombarduju druge sa “Ljubavlju i Svjetlošću,” (naravno, njihovom subjektivnom verzijom istog) i tako pokušavaju da promijene svijet “tamo napolju” projicirajući njihovo subjektivno viđenje realnosti na beskonačnu mudrost Kreacije. Takvo “upravljanje energijom svijesti” čak uključuje i pretpostavku da je samo znanje o tome da su sve podjele jedna iluzija, dovoljno za ostvarenje cilja “Ascenzije,” a to je i najpodmuklija laž koja se tu plasira.

Svaki od ovih pristupa veže jednu petlju u srcu vijernika i utvrđuje ga na putu čiji krajnji cilj predstavlja sam predmet njegovih vjerovanja. Sva vjerovanja su jednaka u tom smislu da je Bog – ove ili one vrste, njihov krajnji predmet. Međutim, svako od tih vjerovanja se razlikuje u tome što vodi do jednog drugačijeg imena Božjeg, ili Misaonog Centra. Čak je i materijalistički skepticizam jedno “vjerovanje” koje vodi do “materijalizacije” svijesti koja slijedi to vjerovanje. Ono što je mnogo teže za razlikovati, to su tzv. izmješani “spiritualni” putevi koji izvrću i iskrivljuju ovaj koncept Bitka, kako bi naveli tragaoca na put ka Ne-bitku.

Vraćajući se nazad na pojam ljudskog bića kao jedne jedinke za transdukciju sa svojim “kapacitetom leće”, kako se čini, sam proces Ascenzije počinje sa izborom podešavanja leće. Ukoliko se individua odluči da podesi svoje sočivo tako da vidi jedno cjelokupno polje Misaonih Centara koji utiču na kreaciju, on onda može da izabire one koji poboljšavaju i oživljavaju Kreaciju i Bitak – Misaone Centre Probuđene Svijesti – tada se osniva i jedan kruzni tok povratne sprege koji izabire tu vrstu vjerovatne budućnosti.

Ljudsko biće može uz pomoć jednog velikog napora proširivati svoje “polje osmatranja” ka sve većoj i većoj objektivnosti. Zajedno sa jednim širim i dubljim poljem posmatranja, u fokusu se pojavljuje i svjesnost o onim stvarima koje potiču iz tih Misaonih Centara. Kada su ovi misaoni centri nađu dobro izoštreni u fokusu čovjekovog vidnog polja, onda ta individua ima veću sposobnost razlikovanja da li određeni uticaji potiču iz Misaonih Centara bitka, ili iz Misaonih Centara ne-bitka. U toj fazi, ta individua će takođe biti u stanju da dalje “oblikuje” svoje emocije i upravlja svojim postupcima, tako da ona postaje jedna djelotvorna jedinka za transdukciju kosmičkih energija Bitka u ovu realnost. To podrazumijeva korištenje znanja, koje proizvodi energiju, koja proizvodi svjetlost.

Kako se taj proces nastavlja, i kako se taj kruzni tok povratne sprege aktivira između Kosmičkog posmatrača i odredenog stvorenja – organske jedinke, organ transdukcije tog stvorenja počinje da ojačava, da tako kažemo – a izmjena između njega i Kosmičkog Posmatrača se ubrzava i intezivira. Organ za transdukciju tada počinje da djeluje kao jedan svjetionik koji navodi na sebe energije viših nivoa iz onog odabranog Misaonog centra – tj. onog “posmatrača iz budućnosti – ili onog “oka” koje je tvorac/stvoritelj.

U razvoju jednog takvog kruznog toka povratne sprege, ljudsko biće kao sprovodnik kreacije, kao jedno njeno tijelo – postaje jedan aktivan učesnik u stvaranju svoje vlastite BUDUĆNOSTI samim aktom odabira one posmatračke platforme i podrucja kojeg on prihvata “istinskim” – objektivno ili subjektivno. Nadalje, pošto je energija takvog jednog bića promijenjena i pojačana uz pomoć “struje kosmičke energije” koja protiče kroz njega, kako on percipira sve više i više stvaralačkih uticaja Beskonačnog potencijala, i izabire one s kojima želi da se uskladi, on postaje kolinearan i sa onim drugim izražajima Bitka – drugim organskim jedinkama, koje mogu po svojoj građi biti prilično drugačije ali koje su istovijetno svjesne Beskonačnog Potencijala – i tako u stanju da sarađuje s njima, na jedan takav način, koji nadalje proširuje i razmjenjuje tu energiju transduciranja.

To može onda da dovede do jednog eksponencijalnog pojačanja transduciranja energija Bitka koje, nadalje, mogu potpuno da promijene fizičku prirodu te organske jedinke. Isto kao što se i cijev koja se koristi za protok vode neprestano vlaži iznutra od strane vode, isto se dešava i sa ljudskim bićem koje počinje sa procesom usklađivanja sa Bitkom. Njega tako počinju da natapaju one više energije koje se manifestuju kroz njega. Taj proces vodi do prožimanja organske prirode tijela, što dalje vodi ka jednoj transformaciji tako što “budi” onu “uspavanu materiju u toj organskoj jedinki, te ju nadalje pretvara u jednog potpunog i ravnopravnog učesnika u Bitku, umjesto nekog tereta kojeg duša mora da nosi i stalno se nateže se s njim. Energija tog organskog vozila onda postaje dostupna na način predstavljen u onoj čuvenoj Ajnštajnovoj formuli, što nam možda može dati neke indikacije o potencijalima jednog takvog bića.

Kako je čitalac do sada mogao vidjeti, učenja današnjih new-age gurua sadrže u sebi teoriju da mi možemo našu volju i glas, kojim raspolažemo “ovdje dole,” usmjeravati prema gore, kako bi mijenjajući ono što je “iznad nas,” promijenili našu realnost ovdje dole. Oni nam kažu da mi možemo promijeniti naše živote, naš način razmišljanja, ostvariti harmoniju našeg uma, ili potpomoći proces “otvaranja naših srca”, postići jednu “harmoniju i ravnotežu”, što će nadalje da “otvori prozore u našim srcima, umovima i duhu”, itd. Tvrdi se da mi to možemo ostvariti uz pomoć zauzimanja jednog božjeg stanovišta, odnosno, njegove tačke gledišta u smislu “sve je jedno, ljubav je sve”. Takođe se tvrdi (doduše sa nešto istine u tome, jer je dobra dezinformacija uvijek upakovana u malo tople i milozvučne istine), da “bez jednog Božanskog Jedinstva unutar nas, ti prozori inspiracije teško da mogu biti dostupni.” Ono što vam oni ne kažu je to da stepenište ka Božjem Jedinstvu Bića zahtijeva jednu potpunu svjesnost o Bitku i Ne-bitku, a to može biti ostvareno samo ukoliko se određeno biće otarasi kontrole Nebitka koji u svojoj suštini jeste dio Bitka, ali koji teži da odvede Bitak u jedan paradoksalni san “Sjedinjenosti” i koji često počinje vjerujući u laž da “znanje štiti” samim tim što ga neko posjeduje.

[skupljanje znanja slično je što i punjenje rezervoara automobila gorivom. Međutim, kretanje automobila i njegova brzina – postižu se – KORIŠTENJEM - tog “goriva”, prim. prev.]

Mnoge od ovih “tehnika” koje se prodaju u šarenim paketićima “pribora za ascenziju,” zaista mogu privremeno da proizvedu hemijske promjene koje će dovesti do toga da se čovjek stvarno VEOMA lijepo osjeća, isto kao što i jedan dobar ručak može privremeno da zadovolji glad. To je jedan “stvarno lijep osjećaj!” Međutim, nedugo nakon što se šnicla i salata probave od strane želuca i veći dio otpadnih materija izbaci napolje iz organizma, pojavljuje se potreba i za drugom šniclom i salatom, kako bi se stomak opet napunio, tako da ovakvim postupcima ne možemo uraditi ništa drugo do održavati “lanac ishrane”. I ukoliko bi se i dalje zadržali na ovoj analogiji, veoma malo hranljivih tvari stvarno “ostaje u unutrašnjosti” te individue.

Potreban je jedan prilično dug vremenski period da bi tragaoc napokon shvatio da metode koje oslobađaju od stresa ili izazivaju “ugodna osjećanja,” nisu u suštini učinile ništa u smislu neke stvarne promjene u njegovom životu ili u njegovim “vibracijama.” Njega će i dalje prepoznavati susjedov pas, on će još uvijek pronalaziti sijede dlake na svojoj glavi a svoje bolove će osjećati kao i svi drugi. Problem je u tome što su se tu koristile one “standardne” ideje, koje mogu samo rezultirati ostajanjem u jednom “mješovitom” stanju, ili što je još gore, u dubljem tonjenju na putu ne-bitka.

Doduše, moramo priznati da za one čija je suštinska priroda ona od Ne-bitka, sve ovo može da bude sasvim pravilno i prirodno, i da oni mogu da ‘cvjetaju’ prateći put ne-bitka. Međutim, za one mnoge, mnoge, tragaoce čija suštinska priroda teži ka Bitku, to je jedna užasna klopka; gravitacioni efekti Misaonog Centra Ne-bitka, - kako bi vukli cijelu Kraciju ka Ne-Bitku, djelovaće na njih na takve načine koji će biti pogubni za njihove intimne veze i zdravlje. Ljudska bića koja žive svoj život s osjećajem da imaju jednu rupu u predjelu srca su ona koja nisu sinhronizovana s njihovom suštinskom prirodom.

Prirodno vidno polje jedne obične organske jedinke – koja nema vezu sa svojim višim Ja, - sastoji se od jedne materijalne i/ili mehaničke interpretacije svih fenomena. Uticaji Misaonog Centra ne-bitka – izvora materije – povećavaju se uz pomoć manifestacije milijardi takvih jedinki u jednoj tački vremena: sadašnjosti.

Misaoni Centar ne-bitka, po samoj svojoj prirodi – kontrakcionom subjektivitetu – vrši jedno stalno, manje više “gravitaciono” privlačenje – usljed svoje želje da apsorbuje i asimilira duševnu energiju Bitka – tako da bi mogao hraniti svoju vlastitu kontraktilnu prirodu. Iako on čak može, u principu, da promoviše i jedno cjelokupno polje svjesnosti, on na Bitak može da gleda samo kao na jednog izdajnika svoje vlastite potrebe za nepostojanjem. To onda rezultira tako da jedna individua proglašava kako je sve iluzija, međutim, svi njeni postupci – ili njihov nedostatak – izdaju ili varaju jedno dublje suštinsko stanje njenog bića. Zbog same svoje suštinske prirode, ne-bitak vrši jedan veliki pritisak kako bi se uništio ili onesposobio Bitak i cijela Kreacija, - dok on cijelo to vrijeme nije u stanju da dostigne jednu svjesnost o tome da i on sam postoji zahvaljujući DEJSTVU Bitka i Kreacije!

Taj veoma moćan nagon Misaonog Centra ne-bitka da apsorbuje i asimilira cjelokupnu kreaciju, pokretan od strane svoje vlastite kontraktilne subjektivnosti, predstavlja jedan određen problem, kako za njega samog, tako i za Bitak. S obzirom da je temeljna osnova na kojoj ne-bitak počiva– LAŽ, - to bi značilo, da je samo stanje apsolutnog nebitka, kojeg on promoviše, jedan nemogući paradoks – a temelj samog Bitka je objektivna činjenica da Postojanje/Egzistenicija jednostavno JESTE kroz DEJSTVOVANJE – ili korištenje znanja, što proizvodi svjetlost. Tako se sama suština nalazi u jednom sukobu između laži i istine. Misaoni Centar ne-bitka govori samom sebi najveću laž od svih – da on ne postoji – te u skladu s tim pada u san. S ove suštinske tačke, možemo da vidimo da se sama priroda subjektivnosti sastoji od laži. Laži i vjerovanja u laži – bez obzira na to da li je vijernik svjestan ili ne, da vjeruje u laži - zajedno podrazumijevaju jednu te istu suštinu – subjektivnost i ne-bitak.

Misaoni centar nebitka, - u svom izražajnom obliku kroz materiju – biva “impresioniran” od strane Kreativne svijesti koja DEJSTVUJE i koja ga djelomično budi i upliće u stvaranje organskog svijeta – obavija se oko te probuđene svijesti. Njegova ‘urođena’ priroda težnje ka ne-bitku, “gravitaciono” djeluje na svijest, te ju iskrivljuje kroz različite stepene subjektivnosti. To je ta interakcija energije svih mogućih mogućnosti, koja se propušta kroz subjektivne leće materije i koja stvara svakojake živopisne manifestacije u ovom materijalnom univerzumu.

U oblasti Misaonog Centra ne-bitka, postoje mnoge manifestacije, ili putevi – koji teže ka potpunom uništenju – “Prosta Imena Božja.” Te vrste jedinki svijesti pokušavaju da na jedan gravitacioni način upotrijebe, primene ili iskrive svijest za svoje vlastite razloge. To rezultira u formiranju jedinki svijesti velike moći i jedne nevjerovatno velike prepredenosti – koja je daleko izvan ičega što bi se moglo zamisliti u našoj realnosti.

Te jedinke svijesti koriste ove njihove smicalice da bi asimilirale slabije jedinke svijesti, kako bi ostvarile što više kontrakcione moći. Očigledno, što su jedinke svijesti koje se konzumiraju “gušće”, one su i hranjivije. Tako oni pokušavaju uz pomoć jedne nevjerovatne prepredenosti, pažljivo i sa jednom velikom strpljivošću, da manipulišu jedinke svijesti koje su odabrali za asimilaciju. Tu se radi o jednom veoma efikasnom namamljivanju, koje traje milenijumima.

Ovi Vrhovni Gospodari Entropije, - tj. da ih tako nazovemo, - ojačani jednim debelim slojem subjektivnosti – što je jedan znak za raspoznavanje Misaonog Centra ne-bitka, - ulaze u naizmjenične odnose, u smislu “interfejsa”, sa organskim svijetom, na jednom “geografskom” nivou. S obzirom da oni imaju, da tako kažemo, jednu intimnu vezu s materijom, kontraktilna svijest jednog takvog bića može da utiče na jedno odabrano područje njegove dominacije veoma slično kao jedan veliki oblak koji zasjenjuje prilično veliki prostor i koji ima milione pipaka koji ga vežu sa područjem njegovog uticaja. To takođe može da uključuje čak i samu materiju od koje se sastoje tijela ljudskih bića. Upravo kroz ta eterična vlakna, Vrhovni Gospodari entropije crpe svoju energiju.

Ti vrhovni gospodari imaju i “organe” da tako kažemo. Isto kao što je apostol Pavle opisao jednu grupu ljudi kao “Hristovo tijelo,” tako se i ovi organi pomenutih entropičnih gospodara manifestuju kao individualna bića, iako njihova direktna veza sa jednom određenom masivnom jedinkom svijesti izgleda više kao neka “projekcija,” nego kao neko biće sa individualnom dušom.

Zbog svog ogromnog nagona za asimilaciojom i konzerviranjem energije, ovi vrhovni gospodari su prilično “škrti” kad se radi o nekim ustupcima njihovim bićima-organima. Čini se da oni ne “razbacuju” energiju na manifestaciju i održavanje organske strukture njihovih organa, tako da ta njihova organska fizikalnost uzima konfiguraciju manje kompleksnih stvorenja u organskom svijetu. Tako, za razliku da ulaze u interakciju sa nekom organskom strukturom na jedan kooperativan, budan način, oni uspostavljaju svoju kontrolu nad njom. Korištenje organske građe koja zahtijeva najmanje energije za održavanje, čuva, odnosno, konzervira energiju. U vezi s tim, oni crpe energiju za svoje organske jedinke iz ‘bazena’ arhetipskih formi životinjskog carstva. Ta energija je njima lakše pristupačna, nižih je frekvencija, te tako i podložnija kontroli.

Čini se da je to upravo i razlog zašto se njihov izgled uglavnom čini užasnim, kad ih percipiraju neke individue iz ove naše trodimenzionalne oblasti postojanja, odnosno, nivoa svijesti trećeg denziteta. Naravno, reptilski tipovi bića su energetski i najekonomičniji. Opet da napomenemo, sjetite se da svijest jednostavno podrazumijeva - “očitavanje talasa.”

Iz istog razloga, - kontraktilne prirode ove hijerarhije i njihovog konzumiranja energije – za ova organ-bića tih Vrhovnih Gospodara je veoma teško da aktivno duže funkcionišu u našoj oblasti postojanja. Kada oni uđu u našu oblast postojanja, uzimajući ili koristeći jedan organski oblik trećeg denziteta, oni su neravnopravni u odnosu na nas. Oni su tada privremeno odsječeni od svog energetskog bazena, što ih slabi. Međutim oni imaju još jednu slabost. S obzirom da nemaju jednu unutrašnju vezu sa onim stvaralačkim kružnim tokom povratne sprege Kreativnog Bitka, njihov vlastiti entropični nad-gospodar izvlači im energiju gravitaciono ih privlačeći i čineći ih tako čak slabijim od prirodnih stanovnika ove oblasti postojanja. Takvi su i oni tzv. “Ljudi u Crnom.” Ovakve njihove pojave predstavljaju jedno veliko opterećenje za njihove energetske zalihe, tako da nije slučajno zašto se prilikom svega toga pojavljuje mnogo kojekavih anomalija i grešaka. Tu nema nikakve kreativnosti, te tako ni sposobnosti da se ovakvi updadi u našu realnost obave s nekom ubjedljivom efikasnošću.

Iz tih razloga oni generalno izbjegavaju jednu direktnu interakciju sa našim organskim svijetom, te daju prednost korištenju drugih metoda kako bi se kradomice prišuljali i savladali one slabije jedinke, te tako i “nahranili” Misaoni Centar ne-bitka. S tim ciljem, ovi entropični nad-gospodari pokušavaju da “uzurpiraju ili zarobe stvaralačku energiju” unutar ove oblasti postojanja trećeg denziteta, uz pomoć jednog podmuklog potenciranja materijalističkih interpretacija ovog fenomenalnog svijeta.

Ukratko rečeno, ova bića imaju jednu ogromnu geografsku dominaciju i oni aktivno operišu unutar tog polja svog uticaja kako bi obeshrabrili i onemogućili sve one organske jedinke koje imaju tanane veze sa kreativnom energijom – višim Ja – da je pravilno interpretiraju i tako uspostave jedan krug povratne sprege sa onim Misaonim Centrima Bitka/Kreacije.

Kao što je pomenuto, sama priroda tih bića kao i dinamika njihove egzistencije traži jedan masivan dotok energije, kako bi oni mogli “kontrolisati” i upravljati svojom vlastitom organskom fizikalnošću. Tako nešto je moguće na nivou nad-gospodar/pod-jedinka Misaonog centra ne-bitka, uz pomoć jedne sveobuhvatne asimilacije drugih jedinki svijesti, a posebno uz pomoć njihovog “geografskog” karaktera, koji im omogućava da se “povežu” sa hiljadama, ako ne milionima, organskih bića u nekoj organskoj oblasti postojanja. To predstavlja jedan efikasan - “Program Matriksa.”

Ta veza je prirodno omogućena (olakšana) zbog već napomenute unutrašnje prirode organskih jedinki da percipiraju samo ono što se nalazi u vidnom polju organske oblasti postojanja. To znači da se mehanički i materijalni krugovi povratne sprege mnogo lakše obrazuju između organskih jedinki i pod-jedinki Ne-bitka, zbog neke vrste “gravitacionog” privlačenja tih pod-jedinki, koje je zasnovano na nekim prirodnim afinitetima organskih bića.

To onda uspostavlja “kružne tokove povratne sprege,” kako je već prije pomenuto. Tako organska jedinka, “inficirana” materijalnim/mehaničkim načinom gledanja, počinje da se ponaša onako kako joj taj Misaoni Centar diktira, što nadalje izaziva istovijetnu prirodu samog djelovanja te organske jedinke. Zbog činjenice da bilo koja pod-jedinka Misaonog centra ne-bitka može da se poveže sa milionima organskih jedinki u trećem denzitetu, svaka od njih može da bude aktivirana pojedinačno, ili one mogu biti aktivirane kao jedna grupa, kako bi se sprovele određene namjere Vrhovnih Gospodara Entropije, koji predstavljaju jednu “veću” pod-jedinku Misaonog Centra Ne-bitka.

Machiavelli je primjetio da je religija i njeno učenje o vjeri, nadi, milosrđu, ljubavi, poniznosti i strpljenju kod patnje, faktori koji prave od čovjeka slabića i navode ga da se manje brine o svjetovnim i političkim pitanjima, tako da će on onda prepustiti te stvari pokvarenjacima koji se ne nalaze pod uticajem takvih ideja. Naravno, istinski trik u svemu ovome leži u tome da se ljude ubijedi u to da je onaj “život-nakon-ovog-života” jedino o čemu čovjek stvarno treba da brine. Tako je Hrišćanstvo upravo i formulisano s tim ciljem. S istim tim ciljem proizvedene su i mnoge “new-age formulacije” istine o Ascenziji. Sve što treba da radite to je da meditirate i tako steknete znanje i svjesnost, što će vam onda pomoći da volite sve i svakoga. Ništa se ne kaže o nekoj svakodnevnoj borbi i potrebi za djelovanjem.

I dopustite mi da još jednom ponovim: da istina o jednom STVARNOM procesu Uskrsnuća nije toliko pogubna za plan Nadzornika ovog našeg svijeta, ovaj Matriks, onda se oni ne bi toliko, iz petnih žila, ni trudili da je zataškaju. Kada, na kraju, povežemo tu činjenicu sa činjenicom da naša vladajuća elita djeluje na osnovu uputstava koje dobija od ovih Nadzornika, onda polako možemo početi da shvaćamo da je cijela ova drama na političkoj sceni samo sijenka jednog opsežnog plana sa višeg nivoa. To nas navodi na zaključak da je i operacija COINTELPRO, u smislu stvaranja New-age Pokreta, bila samo jedna “uvertira”.

NAPOMENA O PRAVILNOM KORIŠCENJU Ova stranica sadrži materijale koji potpadaju pod autorska prava . Ucinili smo ove materijale dostupnim kao dio našeg napora za promociju boljeg razumjevanja okoliša, politike, ljudskih prava,, ekonomije, demokracije, nauke te drustvene pravde. Vjerujemo da ovo predstavlja 'pravilno korišcenje' bilo kakvog materijala koji podliježe autorskim pravima kao što je to specificirano u paragrafu 107 americkog zakona o autorskim pravima (US Copyright Law). Prema naslovu 17 U.S.C. Section 107, materijal na ovom web sajtu distribuira se bez pravljenja profita onima koji su iskazali interes za korišcenje tog materijala za istraživanje i obrazovanje. Više informacija možete naci na : http://www.law.cornell.edu/uscode/17/107.shtml. Ukoliko želite koristiti mateijal sa ovog sajta koji podliježe autorskim pravima za osobne svrhe koje ne podpadaju pod 'pravilno korišcenje' , morate tražiti dozovolu od vlasnika autorskih prava.

Vlasnici ovih stranica izjavljuju da je materijal na njima rezultat istraživanja i eksperimentiranja u Superluminalnoj Kommunikaciji i nude ga uz razumjevanje da citatelj uvijek treba izvršiti vlastito istraživanje. Pozivamo citaoca da nam se pridruži u traganju za istinom, citajuci Otvorenog ali skepticnog uma. Mi ne ohrabrujemo "slijedbeništvo" niti "slijepu vjeru". Al OHRABRUJEMO traženje svijenosti i znanja na svim poljima kao najbolji nacin za odvajanje istine od laži. Stalno radimo na tome da verificiramo i/ili rafiniramo razumjevanje onog što je m oguce i onog što je vjerovatno. Ovo cinimo sa iskrenom nadom da ce to poslužiti za dobrobit covjecanstva, ako ne sada onda u nekoj doglednoj buducnosti odnosno verziji te buducnosti.

Contact Webmaster at cassiopaea.com
Cassiopaean materials Copyright © 1994-2004 Arkadiusz Jadczyk and Laura Knight-Jadczyk. Autorska prava zagarantirana. "Cassiopaea, Cassiopaean, Cassiopaeans," registrirana marka profesora Arkadiusza Jadczyka i njegove supruge Laure Knight-Jadczyk. Pisma posllana na adresu Cassiopaea, Quantum Future School, Arka ili Laure, postaju njihovo vlasnštvo. Objavljivanje i distribucija naseg autorskog materijala bez našeg pismenog odobrenja nije dozvoljeno.

You are visitor number .