ajqf.gif

[Uwaga: Tłumaczenie tej strony z angielskiego na polski jest w toku. Codziennie dopisuję kawałek .... Początkowo będą błędy i literówki. Proszę o cierpliwość. Ostatnia edycja: 26 wrzesien 2003]


Ci, którzy podążają za tą częścią siebie, co w nich jest wielka
Stają się wielkimi
Ci, którzy podążają za tą częścią siebie, co w nich jest mała
Stają się małymi

[Menzius]

Ale czemu jest tak, że niektórzy ludzie mają osiągnięcia ...

podczas gdy inni jedynie o nich śnią?

Czemu??


Cokolwiek mógłbyś zrobić
Nawet choćby tylko w marzeniach
Daj temu początek.

[W. Goethe]

No dobrze, ale co zrobić, kiedy mam tak wiele różnych marzeń?

Od którego mam zacząć?

 

Każdy człowiek ma swe własne powołanie. Talent który woła. Zawsze istnieje kierunek, który otwiera przestrzeń przed nami. Zawsze mamy pewne zdolności, które wzywają nas do nieskończonego wysiłku. Jesteśmy jak statek na rzece: natykamy się na przeszkody z każdej strony - z wyjątkiem jednej; i z tej jednej strony wszelkie przeszkody są wzięte, i w tą stronę możemy płynąć ponad Bożą głębia ku nieslonczonym morzom.

Ten talent i to powołanie zależą od naszego stopnia zorganizowania, od rodzaju inkarnacji naszej duszy. Decydujemy by działać w sposób, który nie sprawia nam trudności i co oceniamy jako dobre, kiedy tego dokonamy, a czego żaden inny człowiek dokonać nie jest w stanie. Gdzie nie mamy rywali. Gdyż czym bardziej polegamy na naszych własnych siłach, tym bardziej wynik naszej pracy będzie się różnił od wyników pracy kogokolwiek innego. Kiedy jesteśmy prawdziwie wierni sobie i naszym ideałom, nasze ambicje stają się wprost proporcjonalnymi do naszyego wysiłku.

Poprzez naszą pracę stwarzamy u innych potrzeby, które ty tylko my możemy zaspokoić.

[Emerson]

Nigdy nie rób tak, jak robią inni. Albo nie rób nic, po prostu idź do szkoły, albo, jeśli już decydujesz, że chcesz coś zrobić - rób to to w ten sposób, że nikt inny inny nie jest w stanie tego zrobić.

[ Gurdjieff ]

Lecz przecież to nie wszystko...
Czemu niektórzy mają osiągniecia
podczas gdy innych spotykają niepowodzenia?
Czemu tyko niektórzy z łatwością osiągają sukcesy?
Czemu?

No cóż, są ku temu powody!

I jest to jedna z największych tajemnic, wszakże mogę ją ujawnić (ta część jest, na razie, tylko po angielsku...)

Jestem fizykiem teoretykiem, zafascynowanym problemami podstaw Teorii Kwantów i związkami z Filozofią Naukim Teorią Wiedzy, Świadomością i Umysłem.

W przeszłości pracowałem nad

  • metodami algebraicznymi w teorii kwantów
  • metodami geometrii różniczkowej w teorii pola
  • teoriami grawitacji
  • teoriami Kaluzy i Kleina ukrytych wymiarów
  • supersymetrią i geometrią nieprzemienną

Około roku 1990 zdecydowałem, że mam dość, że wystarczy - chcę pójść za tym co fascynowało mnie najbardziej; idee trudniejsze i bardziej ezoteryczne, idee które wymagają wyjścia poza ustanowione granice Fizyki. Zdaję sobie przy tym sprawę z tego, że wkraczając na obce teryrtorium narażam się na niebezbieczeństwo. Z tego względu, udając sie tam, biorę ze sobą:

  • moje jedyne racje żywnościowe - są nimi powtarzalne fakty
  • moją jedyną broń - równiania matematyczne
  • mmoją jedyną amunicję - liczby
  • moją jeyną ochronę - zdrowy rozsądek

Nie mam pojęcia jak daleko uda mi się dojść, i ile nieznanych ziem dane mi będzie poznać. Inni podróżnicy przechodzili przez te lądy przede mną, nie jestem pierwszym. Mieli oni jednak inne cele na uwadze...

Wierzę, że Matematyka i Fizyka są najlepszymi narzędziami dla przezwyciężenia Nieznanego.

Nie twierdzę, że są to "jedyne narzędzia". Twierdzę wszakże, że są to najlepsze narzędzia jakie mamy.

 

W r. 1935 Godel zaproponował matematycznie realistyczne pojęcie zbiorów konstruowalnych, które modelowały zwykłe aksjomaty teorii mnogości, w tym Aksjomat Wyboru.

Wykładał logikę, miał wykłady o długości dowodów, wrócił też do Ameryki. Podróze i ciężka praca bardzo go wyczerpały i w ciągu następnego roku odpoczywał i podnosił się z depresji. Powrócił do wykładania w 1937, dając swój ostatni cykl wyładów, "Aksjomaty Teorii Mnogości".

During this time he verified the Continuum Hypothesis (CH), and worked on the proof of the independence of CH.

A year later, Germany annexed Austria, and Kurt married Adele. He lectured on CH and constructible sets at the Institute for Advanced Sciences (IAS) and at the annual meeting of the AMS.

In 1939, Germany abolished the title of Privat Dozent, and Godel was found fit for garrison duty. Instead of working for the Fuhrer, Godel obtained exit permits and immigration visas for Adele and himself, and they voyaged to the U.S. via Asia and the Pacific. They stayed at Princeton, and Godel lectured at Brown University and the IAS.

In 1941, Godel discovered the main idea of his interpretation of arithmetic, and he lectured on this at Yale and the IAS.

PRZEMÓWIENIE RADIOWE HILBERTA Z ROKU 1930

(mp3 plik, patrz tutaj - dokument źródłowy)

Ósmego września 1930-go roku, w Królewcu, na Kongresie Stowarzyszenia Niemieckich Pryzrodników i Lekarzy, David Hilberts wygłosił przemowę zatytułowaną "Poznanie Przyrody i Logika". Z mowy tej zachowany został cztero-minutowy fragment. Oto tekst niemiecki, po którym następuje moje własne, nieudolne, polskie tłumaczenie.

Das Instrument, welches die Vermittlung bewirkt zwischen Theorie und Praxis, zwischen Denken und Beobachten, ist die Mathematik; sie baut die verbindende Brücke und gestaltet sie immer tragfähiger. Daher kommt es, daß unsere ganze gegenwärtige Kultur, soweit sie auf der geistigen Durchdringung und Dienstbarmachung der Natur beruht, ihre Grundlage in der Mathematik findet. Schon GALILEI Sagt: Die Natur kann nur der verstehen der ihre Sprache und die Zeichen kennengelernt hat, in der sie zu uns redet; diese Sprache aber ist die Mathematik, und ihre Zeichen sind die mathematischen Figuren. KANT tat den Ausspruch: "Ich behaupte, daß in jeder besonderen Naturwissenschaft nur so viel eigentliche Wissenschaft angetroffen werden kann, als darin Mathematik enthalten ist." In der Tat: Wir beherrschen nicht eher eine naturwissenschaftliche Theorie, als bis wir ihren mathematischen Kern herausgeschält und völlig enthüllt haben. Ohne Mathematik ist die heutige Astronomie und Physik unmöglich; diese Wissenschaften lösen sich in ihren theoretischen Teilen geradezu in Mathematik auf. Diese und die zahlreichen weiteren Anwendungen sind es, denen die Mathematik ihr Ansehen verdankt, soweit sie solches im weiteren Publikum genießt.
Trotzdem haben es alle Mathematiker abgelehnt, die Anwendungen als Wertmesser für die Mathematik gelten zu lassen. GAUSS spricht von dem zauberischen Reiz, den die Zahlentheorie zur Lieblingswissenschaft der ersten Mathematiker gemacht habe, ihres unerschöpflichen Reichtums nicht zu gedenken, woran sie alle anderen Teile der Mathematik so weit übertrifft. KRONECKER vergleicht die Zahlentheoretiker den Lotophagen, die, wenn sie einmal von dieser Kost etwas zu sich genommen haben, nie mehr davon lassen können. Der grosse Mathematiker POINCARE wendet sich einmal mit auffallender Schärfe gegen TOLSTOi, der erklärt hatte, daß die Forderung "die Wissenschaft der Wissenschaften wegen" töricht sei. Die Errungenschaften der Industrie, zum Beispiel, hat nie das Licht der Welt erblickt, wenn die Praktiker allein existiert hätten und wenn diese Errungenschaften nicht von uninteressierten Toren gefördert worden wären. Die Ehre des menschlichen Geistes, so sagte der berühmte Königsberger Mathematiker JACOBI, ist der einzige Zweck aller Wissenschaft.
Wir dürfen nicht denen glauben, die heute mit philosophischer Miene und über-legenem Tone den Kulturuntergang prophezeien und sich in dem Ignorabimus gefallen. Für uns gibt es kein Ignorabimus, und meiner Meinung nach auch für die Naturwissenschaft überhaupt nicht. Statt des törichten Ignorabimus heiße im Gegenteil unsere Lösung:
Wir müssen wissen, Wir werden wissen.

Tłumaczenie::

Instrumentem, który pośredniczy pomiędzy teorią a praktyką, pomiędzy myślą a obserwacją, jest matematyka; to ona buduje pomost i czyni go coraz mocniejszym. W ten sposób cała nasza kultura, tam gdzie odzwierciedla ona osiągnięcia intelektualne i opanowywanie przyrody, oparta jest na matematyce.

Dawno temu Galileusz powiedział: Tylko Ci rozumieją przyrodę, ktorzy nauczyli się jej języka i rozumieją jej symbole. Językiem tym jest matematyka, a symbolami formuły matematyczne. Kant oświadczył: "Stwierdzam, że w każdej z nauk przyrodniczych jest jedynie tyle prawdziwej nauki, ile jest w niej matematyki."

W rezczy samej, w dowolnej nauce przyrodniczej, nie władamy teorią dopóty, dopóki nie wyciągniemy z niej jądra matematycznego i nie przedstawimy go czarno na białym. Bez matematyki niemożliwe byłyby dzisiejsza fizyka i astronomia; w swych częściach teoretycznych te dwie dziedziny opierają się bezpośrednio na matematyce.

Dzięki tym, a także innym, zastosowaniom, matematyka cieszy się autorytetem wśród ogółu. Tym niemniej, matematycy odmówili zastosowaniom prawa do określania standardu i wartości matematyki. Gauss podkreślał o magicznym przyciąganiu, które uczyniło teorię liczb ulubioną nauką pierwszych matematyków, nie mówiąc o jej (teorii liczb) nieskończonym bogactwie, przewyższającym inne działy matematyki. Kronecker porównywał teorio-liczbowców do Smakoszy Lotosu, którzy, raz spróbowawszy tego delikatesu, nie mogą się już bez niego obejść. Wielki matematyk Poincare ostro atakował Tołstoja za sugestię iż "nauka dla nauki" jest głupotą. Postęp w przemyśle nigdyby nie nastąpił, gdybyśmy się opierali jedynie na praktycznym myśleniu i gdyby nie bezinteresowne dociekania głupców. Jacobi, matematyk z Królewca, powiedział, że jedynym celem wszelkiej nauki jest chwała człowieczego ducha.

Nie dajmy posłuchu tym, którzy dziś, podpierając się filozofią, przepowiadają upadek kultury i akceptację niepoznawalności. Dla nas nie ma niepoznawalnego, a moim zdaniem dotyczy to wszsytkich nauk przyrodniczych. Sprzeciwiając się głupiej niepoznawalności proponuje tą odpowiedź:

Musimy wiedzieć. I się dowiemy.

When Hilbert reached the age of 68 in 1930, he was forced to retire from teaching. In 1932, Adolf Hitler became the chancellor of Germany and a law was passed forbidding full-blooded Jews from teaching positions. This ban applied to Courant, Noether, Landau, Bernays, Born, and Franck. At a banquet, the minister of education asked Hilbert, "And how is mathematics in Gottingen now that it has been freed of the Jewish influence?" Hilbert replied, "Mathematics in Gottingen? There is really none any more." The Nazi regime ended Gottingen's position as the center of the mathematical world. David Hilbert died from on February 14, 1943 in a Gottingen torn apart by World War II. In 1962, Richard Courant gave an address on the importance of Hilbert's work. Courant was unable to decide in which area of mathematics Hilbert had contributed. Courant was sure that Hilbert's belief in the solvability of every problem was his greatest strength. "I am therefore convinced," Courant stated, "that Hilbert's contagious optimism even today retains its vitality for mathematics, which will succeed only through the spirit of David Hilbert."

"Ale to co jest dla mnie ważne, to możliwość przekazania innym mojego odzcucia czym są badania matematyczne - poszukiwaniem prawdy i głęboką radością z poddania się tej prawdzie."

Alain Connes w "Converations on Mind, Matter, and Mathematics" by Jean-Pierre Changeux and Alain Connes

"Pour nous, un phénomène est donc défini par l'ensemble de ses descriptions mathématiques. Du point de vue linguistique, on devrait peut-être distinguer en général le phénomène lui-même (concept assez flou) de sa description mathématique - ou plutôt, de ses descriptions mathématiques. On peut alors parler de modélisation du phénomène, mais il faut bien voir que c'est la modélisation elle-même qui rend le phénomène accessible à l'analyse. "

Robert Coquereaux, in Comments on Physics, Mathematics, Life, the Universe and Everything

 

Winniśmy dążyć do przekształcenia "niewypowiadalnego" w "wypowiadalne", by następnie przekształcić wypowiadalne w matematykę.

Następnie zaś winniśmy przekształcić i rozszerzyć otaczający nas świat. Wierzę, iż jest to naszym powołaniem. Uciekanie od tego powołnia jest słabością. Ucieknie od rzeczywistości ma sens tylko wtedy, gdy prowadzi, w ostatecznym rozrachunku, dp "postępu nauki". Mam przy tym na myśli zwykłe, naiwne, rozumienie słowa "postęp": postęp w rozumieniu, postęp w teoriach, postęp w technologii. Zdaję sobie sprawę z niebezpieczeństw, jakie przynosi każdy "postępp", nie mamy wszakże wyboru.

Musimy zrobić wszystko co możliwe dla przekształcenia naszego świata, i, prawdę mówiąc, musimy dokonać o wiele więcej, jeśli chcemy uniknąć niebezpieczeństw, które przynosi postęp bez głowy...

Zatem nie wolno nam ustawać w naszych wysiłkach by zrobić jeszcze jeden krok, i jeszcze jeden. A jednocześnie nie wolno nam ani na chwilę przestać ciągłego zadawania sobie tego ważnego pytania:

po co tu jesteśmy?

A następnie musimy przetłumaczyć to nasze rozumienie na zwykły, codzienny, język, tak byśmy mogli to nasze rozumienie przekazać naszym dzieciom.

The best way to reach me is by sending me e-mail. Further data are on my Data page. If you have pages of your own that you want me to visit, or if you have a comment that can help me to make my pages better - whoever you are - please e-mail me. Or make Your entry to my guestbook. I am always glad to listen to other people's opinions, always happy to enrich my own restricted views, and always ready to answer doubts or questions.

redpush.gifMój obecny projekt badawczy to ...

[Chateau des Pyrenees by Rene Magritte: 19KB]

KWANTOWA PRZYSZŁOŚĆ

Formuła ta przyszła mi do głowy we Florencji, w słoneczną sobotę 9-go czerwca 1990, kiedy to wspinałem się drogą Viale Niccolo Machiavelli ku Piazza Michelangelo. Wraz z formułą poczułem jednocześnie wage i nagłść całej sprawy. Podjąłem decyzję, że nie będę tracił ani chwili robiąc to co inni uwżają za wżne. Poczułem, że idee drzemiące we mnie przez długi czas nie powinny być odkładane na później, że nie ma nic ważniejszego niż one. Zdecydowałem odważyć się zapoczątkowanie całkowicie nowego projektu. Jednocześnie zdałem sobie sprawę z tego, że w tego typu eskapadach lepiej mieć towarzyszy, niż być samotnym. Przypomniałem sobie moje dyskusje, parę lat wcześniej, z Filipem Blanchardem z Bielefeld, i napisałem do niego. Mój projekt spotkał się z serdecznym przyjęciem. I tak to się zaczęło.

Rzecz idzie o Kwantach i rzecz idzie o Przyszłości.. O tym co Potencjalnie Możliwe, i o tym jak się te potencjalne możliwości Realizują. O Przestrzeni i o Czasie. A także o Wiedzy i o Rozumie, o Determiniźmie, i o Wolnej Woli. Oraz o poznaniu i zrozumieniu nas samych wraz z otaczającym nas światem. Dla ilustracji tegp programu wybrałem obraz Rene Magritte'a "Zamek w Pirenejach". Mamy tam ocean, a nad oceanem i pod błekitnym niebem, unosi się skała z granitu, z zamkiem na jej szczycie. Skała wydaje się nieważką. Lub może lepiej: jest wprawdzie ciężka, lecz nie podlega grawitacji. Chciałbym, aby pewnego dnia program ten doprowadził nas do punktu, kiedy lepiej zrozumiemy możliwości w nas drzemiące, tak, że skały balansujące w przestrzeni staną się codziennością.

[Uwaga: Rzecz była napisana dziesięć lat temu. Dzisiaj, we wrześniu roku 2003, kiedy tłumaczę ten tekst na język polski, robię to widząc z mych okien Pireneje i na codzień oglądam zamki, takie jak ten na ilustracji. Wiele z pierwotnych zamierzeń tego projektu już wypełniłem. Inne czekają jeszcze w kolejce.]

Jeśli chcesz się dowiedzieć czgoś więcej o projekcie, odwiedź moją stronę Quantum Future (na razie tylko w języku angielskim). Jeśli interesuje Cię fizyka, zajrzyj do moich Prac. Mam również stronę z wyciągami z prac o Kwantowej Przyszłości. Próbowałem wybrać to, co reprezentatywne, i tylko słowa, bez równań. Wreszcie, mam też osobną stronę z Metafizyką. Tam też wyjaśniam dlaczego uważam, iż fizyka winna ulec rozszerzeniu a nie, jak to niektórzy twierdzą uznana za niezdolną do pomożenia nam w rozumieniu umysłu i świadomości.